باید بخندم،
یا ساده باوری ت را گریه کنم
وقتی از پرواز حرف می زنی
با بال هایی که هرگز نداشته ای
و آسمانی که نشناختی اش هنوز
جاده ای برای قدم هایت پیدا کن
شاید امیدی به رسیدن باشد