۱۳۹۰ اردیبهشت ۶, سه‌شنبه

لبه انتظار که ایستاده باشی

و هزار ثانیه اضطراب را که نفس بکشی

به رفتن فکر می‌کنی

رفتن و نرسیدن

حالا دیگر در حسرت نگاه تو نیستم

به عبور بهار تکیه می‌کنم

و سماع پروانه‌ها را در آغوش می‌گیرم

حس می‌کنم سالهاست از فصل دوست داشتنت دور مانده‌ام...


لیلا

اردیبهست هزاروسیصدونود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

برایم بنویس