من همیشه دیر می رسم
و تو قدم هایم را راه می روی
زمان از این دیر رسیدن ها
و رفتن ها به ستوه آمده است
قرار نبود فاصله مان
هر روز پر رنگ تر شود
که من در گودال حیرت غرق شوم
و تو فرو رفتنم را آه بکشی...

لیلا
آذر 1389