گفتی تنت هزار راه دارد برای گمراهی
زن شبانه ام
با تمام اندوهم
خیالم را به خوابت می فرستم
رویایت پر از ستاره های دور می شود
و خنکای ابر مرطوب همچون دهانی نیمه باز
لب های وحشی بودنت را می بوسد ...

لیلا/دهم بهمن ماه 1390