خوابگردی مشو ش ام که از بام رویاها
بر سنگفرش زندگی سقوط کرده ام !
کوفته شد تنم از این همه نزول
اما چه باک که به حقیقت رسیده ام !
داستان کابوس های من
تکرار روزمرگی من و تو بود
و خواب های بی انتهایم را
لالایی دوست داشتنی ات هرگز سبب نشد !
شب های پر ستاره ی رویا
ارزانی تو باد
زیرا که من سال هاست به خورشید رسیده ام.

لیلا 13 شهریور 1388