حرف ها در دلم زنگ می زنند
گلایه ها را به باد خواهم گفت
هیچکس مثل تو تاریکم نکرد
یک پنجره برای تابیدنم بس است
خیال می کنم گوش ات با من است
و این سکوت عاقبت به تفاهم می رسد
روزهای سرد آذر فرا رسید
ومن هنوز در آستان نرسیدن ام

لیلا
اول آذر 1390