من خیال پردازم
اعتراف می کنم
ساده و بی تکلف!
تو را در مه آلود بامداد کناره ی ماین می بینم
و صدایت را در ترنم باران بهاری فرانکفورت می شنوم
و گرمی حضورت را
در طلوع خورشید این سرزمین سرد لمس می کنم.
نیستی کنارم اما
به برکت رویاهایی که خود همه را به من بخشیده ای
هر لحظه در آغوشت می گیرم!

برای بابا مسعود و مامان سودی عزیزم

لیلا 1388