۱۳۸۸ فروردین ۷, جمعه

تعجب نکن
اگر بیدار شدی
و مرا در آغوشت ندیدی
حیفم آمد طلوعت را ببینم
و در کنارت نباشم
از این پس
نیمه شب ها به ملاقاتت خواهم آمد
خوابت را تماشا می کنم
به نفس هایت گوش میدهم
پشت پلک هایت را می بوسم
باید اما بروم
تاب نمی آورم
بیداری بی تو را
لیلا
جمعه هفت فروردین هشتاد و هشت

۷ نظر:

  1. این نظر توسط نویسنده حذف شده است.

    پاسخحذف
  2. آیا کسی که این عاشقانه های زیبا و پر احساس را برایش می نویسید از آنها خبر دارد؟
    کاش قدرتان را بداند و حتما هم می داند که اینطور دوستش دارید

    پاسخحذف
  3. لیلای عزیزم&بسیار لطیف می نویسسی و کمی خاکستری& شاید هم به همین دلیل کشش دوباره خواندن را به همراه دارد.

    پیروز باشی
    فیروزه

    پاسخحذف
  4. hanooz ham dar entekhabe sher ostad va maheri d
    dar 4 kalame -ziba -delneshin -asheghane va andaki bimani va sad albate sholevar konandeye hese hesadat piroozbashi o sarboland
    yek dooste ghadimi o da e mi

    پاسخحذف
  5. چه حس غریبی داره اینجا.حس شبهای دلهره یا شاید آرامش،نمی دونم

    پاسخحذف
  6. na-shenas ha daran ziad mishan
    ;)
    dige adat karde boodam be har rooz didane matlabe jadid
    oomidvaram ke farda mesle emrooz nabashe
    :)

    پاسخحذف
  7. neveshtehaiat kheili be delam mishine,ba inke ie ghame koocholo tooshe vali omido eshgho dar man zende mikone

    پاسخحذف

برایم بنویس