به دریا می پیوندم
و به ماهیگیرانی می اندیشم که
نگاهشان را در اعماق آب گم کرده اند.
می خواهم در گوش صدف ها بگریم
و نوای مرغان دریایی را بر قامت مو ج ها بپاشم.
به آب نگاه می کنم
و به ماهی های رنگ به رنگی که
در فلس هایشان رویاهایم را پیدا می کنم.
موج هایی که به ساحل سر می کشند
آوای پریان را با خود می آورند.
و بیکران ماسه ها وقت غروب
رنگ غربت به خود می گیرند.
هر بار که دلم تنگ می شود
به دریا می پیوندم!

لیلا 13 خرداد 1388