۱۳۸۸ تیر ۵, جمعه

این شعر نیست تنها یک یادآوری ست به خودم !

چه فرقی می کند
که عاشق سام باشم یا بابک؟
مهم اینست که عاشقم
و قلبم دوباره این روزها تند تند می زند!
شور دلدادگی ست که بطن ها را لبریز کرده
یا دچار آریتمی شده ام؟
-البته آن هم کشنده نیست-
فرقی نمی کند
مهم اینست که هنوز
این تپیدن ها هست
و اشتیاق دوباره روییدن
کمی هم امید ...

لیلا جمعه پنجمین روز تابستان

۱ نظر:

  1. Lautlos verfolge ich deine Stimme, Leila Djan
    ...Eine Stimme, die mal weint, die mal lacht
    Eine Stimme, die zum Glück immer und immer wieder lauter wird
    Du gibst dem Leser zu verstehen, dass Du deine tiefste Stimme ein Gehör gibst
    Ich lese, spüre zwischen deinen Zeilen die Sehnsüchte einer Frau

    …Sie schreibt, dass sie lieben kann
    …Sie schreibt; sie ist fähig zu lieben

    …Ich schreibe, sie ist fähig geliebt zu werden
    !Du bist wundervoll

    پاسخحذف

برایم بنویس